Szkolny konkurs recytatorski „Kresy 2025“

23 paździer­ni­ka w szkol­nej bib­lio­te­ce odbył się szkol­ny kon­kurs recyta­tor­s­ki im. Ada­ma Mic­kie­wic­za „Kre­sy 2025“, w którym udział wzi­ęło szes­nastu ucz­niów od gru­py wczes­nosz­kol­nej do kla­sy 8. Kon­kurs obej­mo­wał trzy kate­gorie wie­ko­we. Po wysłu­cha­niu uczest­ni­ków komi­s­ja wyło­niła jede­nastu recyta­to­rów, któr­zy wez­mą udział w stre­fo­wym kon­kur­sie recyta­tor­skim im. Ada­ma Mic­kie­wic­za „Kre­sy 2025” w Gim­na­z­jum im. Sta­nisła­wa Moniusz­ki w Kowalczukach.

Światełko dla św. Jana Pawła II

16 paździer­ni­ka ucz­nio­wie klas 6, 8 i 9 (naucz. Romu­al­da Łap­sze­wicz) wzi­ę­li udział w akcji „Świa­teł­ko dla św. Jana Pawła II“, któ­ra odbyła się przy pom­ni­ku papieża obok kościoła p. w. Miło­sier­dzia Boże­go w Kowalc­zu­kach. Ucz­nio­wie ucz­ci­li 47. rocz­ni­cę wybo­ru kard. Karo­la Woj­tyły na papieża i uczest­nic­zy­li we Mszy Świętej.

Szkolenie z zakresu obrony cywilnej

15 paździer­ni­ka zas­tęp­ca dyrek­to­ra ds. nauc­za­nia, p. o. dyrek­to­ra szkoły Ire­na Maza­jło wzi­ęła udział w szko­le­n­iu z zak­re­su obro­ny cywil­nej, które odbyło się w Samor­zą­dzie Rejo­nu Wileń­skie­go. Szko­le­n­ie było skie­ro­wa­ne do kie­row­ni­ków oraz upo­ważnio­ny­ch pra­cow­ni­ków ins­ty­tu­cji i pod­mio­tów gos­po­darc­zy­ch pod­le­gły­ch samor­zą­do­wi. Uczest­ni­cy zdo­by­wa­li wie­dzę na temat przy­go­to­wa­nia się na sytu­acje kry­zy­so­we oraz zapew­nie­nia cią­głości działa­nia ins­ty­tu­cji w przy­pa­d­ku wys­tą­pie­nia zdar­zeń nadzwyczajnych. 

Zdj. Samor­zą­du Rejo­nu Wileńskiego

Najlepsza szkoła – najlepszy nauczyciel

15 paździer­ni­ka w Domu Kul­tu­ry Pol­skiej w Wil­nie odbyło się pod­su­mo­wa­nie 31. edy­cji kon­kur­su „Naj­leps­za szkoła – naj­leps­zy nauc­zy­ciel”, orga­ni­zo­wa­ne­go przez Sto­war­zys­ze­nie Nauc­zy­cie­li Szkół Pol­ski­ch na Litwie „Macierz Szkol­ną“. W tym roku z naszej szkoły zos­tała wyróżnio­na stars­zy nauc­zy­ciel języ­ka litew­skie­go Ire­na Mazajło.

Spotkanie w gminie Kowalczuki

13 paździer­ni­ka zas­tęp­ca dyrek­to­ra ds. nauc­za­nia, p. o. dyrek­to­ra szkoły Ire­na Maza­jło wzi­ęła udział w spot­ka­niu poświ­ę­co­nym kwes­tiom edu­ka­cyj­nym, kul­tu­ro­wym, społecz­nym i innym w gmi­nie Kowalc­zu­ki. Cies­zy­my się z owoc­nej i bli­skiej współp­ra­cy pomi­ę­dzy placówkami.

Zdj. Gmi­ny Kowalczuki

25-lecie poświęcenia kościoła w Kowalczukach

12 paździer­ni­ka zas­tęp­ca dyrek­to­ra ds. nauc­za­nia, p. o. dyrek­to­ra szkoły Ire­na Maza­jło wzi­ęła udział we Mszy św. z oka­zji Jubi­le­us­zu 25-lecia poświ­ę­ce­nia kościoła pw. Miło­sier­dzia Boże­go w Kowalczukach.

Zdję­cia Romu­al­da Volčok

W mieście pełnym przygód

W pią­tek, 10 paździer­ni­ka, ucz­nio­wie klas poc­ząt­ko­wy­ch Szkoły Pods­ta­wo­wej im. Cze­sła­wa Miłos­za w Pakie­nie uda­li się na dłu­go ocze­ki­wa­ną wyciecz­kę do mias­tecz­ka „Curio­ci­ty”, które znaj­du­je się w Kow­nie.
Od kil­ku tygod­ni dzie­ci z nie­cier­p­li­wością cze­kały na to wydar­ze­nie, zas­ta­na­wia­jąc się, jakie przy­go­dy na nie cze­ka­ją.
I wresz­cie nads­ze­dł ten moment – jes­teśmy na miejs­cu! Zaraz po prze­k­roc­ze­niu głów­ne­go wejścia do cen­t­rum hand­lo­wo-roz­ryw­ko­we­go MEGA uwa­gę wszyst­ki­ch przy­kuło ogrom­ne, mor­skie akwa­rium – naj­wi­ęks­ze i naj­wyżs­ze akwa­rium w kra­jach bałtyc­ki­ch!
Mie­liśmy oka­zję podzi­wiać około 170 ryb, rep­re­zen­tu­ją­cy­ch ponad 40 różny­ch gatun­ków tro­pi­kal­ny­ch,
pocho­dzą­cy­ch z Atlan­ty­ku, Oce­anu Indyj­skie­go i Spo­koj­ne­go, a także z Mor­za Czer­wo­ne­go, Śródziem­ne­go
i Karai­b­skie­go. Zach­wy­ciły nas rów­nież barw­ne kora­low­ce, spro­wa­dzo­ne aż z Rep­ub­li­ki Połud­nio­wej Afry­ki.
Po tej niez­wy­kłej pod­wod­nej przy­go­dzie uda­liśmy się do głów­ne­go punk­tu naszej wyciecz­ki – mias­tecz­ka Curio­ci­ty.
CURIOCITY to coś znacz­nie wię­cej niż zwy­kła sala zabaw! To nowoc­zes­ne edu­ka­cyj­ne cen­t­rum roz­ryw­ki nowej gene­ra­cji, stwor­zo­ne w opa­r­ciu o kon­cep­cję „Bawię się – wiem”. To miejs­ce, w którym każde
dziec­ko może choć na chwi­lę wcie­lić się w rolę ast­ro­nau­ty, ratow­ni­ka medycz­ne­go, kuchar­za, nau­kow­ca czy dzien­ni­kar­za radio­we­go. Con­ti­nue reading

Spotkanie nauczycieli z Druskienikami Čiurlionisa

3 paździer­ni­ka, z oka­zji Dnia Nauc­zy­cie­la, nauc­zy­cie­le wyrus­zy­li na wyciecz­kę poz­nawc­zą do Dru­skie­nik – mias­ta, w którym każdy zaką­tek tch­nie duchem artys­ty Mikoła­ja Kons­tan­te­go Čiur­lio­ni­sa. Był to dzień poświ­ę­co­ny pięk­nu, ref­lek­sji i ins­pi­ra­cji, jakie daje zarów­no natu­ra, jak i sztu­ka.
Poz­na­wa­nie Dru­skie­nik nauc­zy­cie­le roz­poc­zę­li z wyso­kości – prze­jażdż­ką kolej­ką lino­wą. Z góry roz­tac­zały się nie­za­pom­nia­ne wido­ki na mias­to, Nie­men i zie­leń lasów. Lecąc ponad drze­wa­mi, nauc­zy­cie­le czu­li się, jak­by zna­leź­li się w jednym z obra­zów Čiur­lio­ni­sa – pełnym cis­zy, świa­tła i tajem­nic­zej har­mo­nii.
Spa­cer po Dru­skie­ni­kach roz­poc­zął się w cen­t­rum mias­ta, gdzie wśród drzew i cis­zy stoi pom­nik Čiur­lio­ni­sa – zamyślo­ny, jak­by wsłu­cha­ny w swo­ją wew­nętrz­ną muzy­kę. W tym sym­bo­licz­nym miejs­cu przy­pom­nie­li sobie, jak Čiur­lio­nis potra­fił w swo­i­ch obra­zach i muzy­ce uka­zać pięk­no świa­ta, rytm przy­ro­dy i wew­nętrz­ny świat czło­wie­ka. Pano­wała tam szc­ze­gól­na cis­za – jak­by sama natu­ra zatr­zy­mała się, by posłu­chać nie­wi­dzial­nej sona­ty.
Idąc dalej spo­koj­nym kro­kiem, nauc­zy­cie­le odwie­dzi­li rzeźbę akto­ra teat­ral­ne­go i fil­mo­we­go Dona­ta­sa Banio­ni­sa, spo­koj­nie sie­dzą­ce­go na ław­ce z książ­ką w ręku, a także muzycz­ną fon­tan­nę Dru­skien­nik, gdzie słu­cha­li muzy­ki i szme­ru wody. Zwie­dzi­li kościół Mat­ki Boskiej Szka­p­lerz­nej, podzi­wia­li pięk­nie skwe­ry i otoc­ze­nie. Spa­ce­ro­wa­li wzdłuż brze­gu jezi­o­ra Drus­ko­nis, gdzie lubił też przecha­dzać się sam Čiur­lio­nis. Prze­mier­za­li par­ko­we ścież­ki, zatr­zy­mu­jąc się przy rzeźba­ch, podzi­wia­li jesien­ne bar­wy, słu­cha­li deli­kat­ne­go wiat­ru i szu­mu wody – tego sam­e­go ryt­mu, który można odna­leźć w muzy­ce i malarst­wie artys­ty. Wiel­kie wraże­nie zro­biły obra­zy Čiur­lio­ni­sa, które dyskret­nie skry­wały się nad brze­giem jezi­o­ra Drus­ko­nis.
Pod­róż trwała dalej w Par­ku Zdro­wia, gdzie nauc­zy­cie­le aktyw­nie spę­dzi­li czas – ćwic­zy­li, śmia­li się i dzie­li­li dob­rą ener­gią. Ruch na świeżym powietr­zu, w otoc­ze­niu jesien­nej przy­ro­dy, dodał im wie­le sił i radości. Była to dos­ko­nała oka­z­ja, by przy­pom­nieć sobie, że dba­nie o sie­bie rów­nież jest sztu­ką – nie mniej ważną niż twórc­zość.
Dru­skie­ni­ki uka­zały się jako przestr­zeń spo­ko­ju i twórc­zości, a dzie­dzict­wo Čiur­lio­ni­sa stało się swois­tym mos­tem mię­dzy przes­złością a teraźniejs­zością. Spa­cer po mieście prze­ro­dził się w rodzaj medy­ta­cji. Ta pod­róż była jak mały przys­ta­nek od codzien­ności – czas na ref­lek­sję, ins­pi­ra­cję i wspól­no­tę.
Wra­ca­jąc do domu, wszys­cy czu­li się pod­nie­sie­ni na duchu i wzbo­ga­ce­ni – nie tyl­ko nowy­mi wraże­nia­mi, lecz także wew­nętrz­nym spo­ko­jem, jaki przy­nio­sło spot­ka­nie z Dru­skie­ni­ka­mi Čiurlionisa.

Zas­tęp­ca dyrek­to­ra ds. nauc­za­nia
Ire­na Mazajło