Wesołe i smutne zęby

20 lute­go spe­cja­list­ka ds. zdro­wia pub­licz­ne­go Tere­sa Woj­nic­ka prze­pro­wa­dziła zaję­cie pre­wen­cyj­ne dla ucz­niów kl. 1 „Wesołe i smu­tne zęby“, które­go celem było ksz­tałto­wa­nie pra­wi­dło­wy­ch nawy­ków higie­ny jamy ust­nej oraz moty­wo­wa­nie dzie­ci do czyszc­ze­nia zębów.

Jak wyglądają moje stopy?

6 lute­go spe­cja­list­ka ds. zdro­wia pub­licz­ne­go Tere­sa Woj­nic­ka prze­pro­wa­dziła zaję­cie pre­wen­cyj­ne dla ucz­niów kl. 1 „Jak wyg­lą­da­ją moje sto­py?“, które­go celem była korek­c­ja płas­kos­to­pia u dzie­ci i pre­wen­cyj­ne prze­ciw­działa­nie pows­ta­niu wad pos­ta­wy u dzieci.

Rejonowa Olimpiada z Matematyki

7 lute­go uczeń kl. 10 Dmit­rij Fili­mo­now (naucz. Regi­na Sat­kie­wicz) brał udział w Rejo­no­wej Olim­pia­dzie z Mate­ma­ty­ki, któ­ra odbyła się w Gim­na­z­jum im. św. Sta­nisła­wa Kost­ki w Podbrzeziu.

Prezent dla Litwy

Pra­ce dzie­ci z gru­py wczes­nosz­kol­nej (naucz. Juli­ja Woro­niec­ka) bio­rą udział w Rep­ub­li­kań­skiej wir­tu­al­nej wys­ta­wie prac twórc­zy­ch „Pre­zent dla Litwy”. Cele wys­ta­wy – twórc­zo i ory­gi­nal­nie upa­mi­ęt­nić ważną dla Litwy datę – 16 lute­go, roz­wi­jać świa­do­mość naro­do­wą i oby­wa­tels­ką dzie­ci, roz­wi­jać kre­at­yw­ność, wyobraźnię i postr­ze­ga­nie este­tycz­ne dzie­ci.
Dzie­ci stwor­zyły pra­cę twórc­zą pt. „Kocham Litwę i poświ­ę­cam jej swo­je serce”.

Uczczenie Powstania Styczniowego i Dnia Niepodległości Litwy

10 lute­go bra­liśmy udział w uczc­ze­nie 160. rocz­ni­cy Pows­ta­nia Stycz­nio­we­go i Dnia Nie­pod­le­głości Litwy w Gim­na­z­jum im. św. St. Kost­ki w Podbr­ze­ziu.
Ucz­nio­wie bra­li też udział w Kon­kur­sie Plas­tycz­nym pt. „Sym­bo­li­ka Pows­ta­nia Stycz­nio­we­go” (naucz. Andżeła Aidukie­ne) i Kon­kur­sie His­to­rycz­nym pt. „Dowód­cy Pows­ta­nia Stycz­nio­we­go” (naucz. Rena­ta Dei­na­ro­wic­zie­ne), orga­ni­zo­wa­ny­ch przez Gim­na­z­jum im. św. Sta­nisła­wa Kost­ki w Podbrzeziu.

Poznaj szkołę od podszewki

Poz­naj szkołę od pods­zew­ki“ – to hasło kon­cer­tu, który miał miejs­ce 12 lute­go w naszej szko­le. Celem spot­ka­nia było, jak powie­dzie­li pro­wa­dzą­cy: „Przeżyć z nami – szkol­ną bra­cią – nie­dziel­ne popołud­nie i poka­zać, czym uczeń żyje w szko­le oprócz lek­cji“. Obejr­zeć wys­tą­pie­nie przysz­li rodzi­ce, dziad­ko­wie, ucz­nio­wie, nauc­zy­cie­le i miesz­kańcy okolic.

Prog­ram artys­tycz­ny skła­dał się z trzech części. Gos­po­dar­za­mi w niej byli ucz­nio­wie klas młods­zy­ch. Było barw­nie, hucz­nie i wesoło. Gro­mad­ka dzie­cia­ków z prze­dsz­ko­la poka­zała swo­je pierws­ze kro­ki tanecz­ne oraz deli­kat­ny, szc­ze­ry, dzie­ci­ę­cy śpiew, które­mu towar­zys­zyły odpo­wie­dnie ruchy. Dzie­ci gru­py przy­go­to­wawc­zej odważyły się na utwór w języ­ku państ­wo­wym poświ­ę­co­nym Litwie. Zespół „Bur­sz­tyn­ki“ juni­or roz­ba­wił wszyst­ki­ch skocz­nym tańcem i śpie­wem pio­sen­ki „Na zie­lo­nym polu“ oraz uroc­zym „Tańcem mor­skim“. Talen­ty aktor­skie ucz­niów widzo­wie podzi­wia­li w ins­ce­ni­za­cji wszyst­kim zna­nej baśni „Czer­wo­ny Kap­tu­rek“, któ­ra zos­tała wzbo­ga­co­na pięk­nym tańcem kwiatów.

W kolej­nej części prog­ra­mu głos zabrała dyrek­c­ja szkoły. Pani dyrek­tor, Jani­na Nowic­ka­ja, zapoz­nała z zacho­dzą­cy­mi zmia­na­mi w sys­te­mie oświa­ty, do cze­go mają być przy­go­to­wa­ni ucz­nio­wie i jaka ma być w tym rola rodzi­ców oraz szkoły. Zas­tęp­ca dyrek­to­ra, Ire­na Maza­jło, prze­ds­ta­wiła zwy­ci­ęst­wa ucz­niów.
Zapre­zento­wała migaw­ki z licz­ny­ch wyjaz­dów oraz powia­do­miła o współp­ra­cy, jaką od wie­lu lat pro­wa­dzi szkoła. Prze­ds­ta­wiła przy­ja­ciół naszej pla­ców­ki – tych, któr­zy już wie­le lat wspie­ra­ją szkołę i tych, któr­zy dopie­ro dołąc­zy­li do tego grona.

W trze­ciej części prog­ra­mu artys­tycz­ne­go do dzieła por­wa­li się star­si ucz­nio­wie, któr­zy roz­poc­zę­li od teat­ra­li­za­cji frag­men­tu bal­la­dy opar­tej na moty­wach „Świ­te­zian­ki“ A. Mic­kie­wic­za. Wys­tą­pi­li rów­nież miłośni­cy poe­zji, mają­cy nie­ba­nal­ny talent recyta­tor­s­ki oraz poe­tyc­ki. Nowością był debiut lirycz­ny uczen­ni­cy kla­sy 9, spod pió­ra której pows­tały twórc­ze stro­fy. Dziewc­zę­ta zes­połu „Bur­sz­tyn­ki“ w pięk­ny­ch stro­jach ludo­wy­ch zawi­ro­wały w tańcu do pio­sen­ki „Walc wileń­s­ki“. Na sce­nie nie zabra­kło rów­nież brz­mie­nia gitar i męski­ch gło­sów. Wraże­nie zro­bił pat­rio­tycz­ny rap w wyłącz­nie męskim wyko­na­niu. Nie­s­po­dzian­ką była pio­sen­ka wzbo­ga­co­na akom­pa­nia­men­tem pię­ciu gitar­zys­tów stars­zy­ch klas.

Cies­zy­my się, że w dzi­siejs­zym zabie­ga­nym świe­cie spraw są ludzie, któr­zy zna­leź­li czas, by przeżyć nie­dziel­ne popołud­nie w szko­le i zoba­c­zyć, czym się inte­re­su­je współc­zes­na mło­dzież oraz dzie­ci XXI wie­ku. Nasza szkoła nie pro­duku­je genius­zy, ale dba o to, by z niej wysz­li w świat ludzie, któr­zy będą twor­zyć zdro­we społec­zeńst­wo, otwar­te na potr­ze­by inny­ch, życz­li­we i współc­zu­ją­ce, szc­zęśli­we i uśmiechnięte.

Olga Woł­ko­wic­ka

Spotkanie z absolwentem naszej szkoły

7 lute­go odbyło się spot­ka­nie ucz­niów klas 7–10 z absol­wen­tem naszej szkoły Wik­to­rem Kor­wie­lem, który obec­nie pra­cuje w Służbie Bez­piec­zeńst­wa Pub­licz­ne­go (Vie­šo­jo sau­gu­mo tar­ny­ba prie Vidaus rei­ka­lų minis­te­ri­jos) przy Minis­terst­wie Spraw Wew­nętrz­ny­ch Litwy.
Pan Wik­tor opo­wie­dział mło­dzieży o różny­ch okre­sach swe­go życia po ukońc­ze­niu Kień­skiej Szkoły Pods­ta­wo­wej. Ucz­nio­wie dowie­dzie­li się, że z zawo­du nasz gość jest nauc­zy­cie­lem, ale pra­cuje zupełnie w innej dzie­dzi­nie. Jako uczeń miał zamiło­wa­nie do spor­tu, mate­ma­ty­ki i oczy­wiście kom­pu­te­ra. Wie­le cza­su poświ­ę­cił dla spor­tu zawo­do­we­go. Upra­wiał sam­bo, wspi­nacz­kę, bieg, co obec­nie poma­ga mu w pra­cy. Jest inst­ruk­to­rem samo­ob­ro­ny oraz wspi­nacz­ki.
Stu­dia infor­ma­tycz­ne dały mu sze­ro­kie możli­wości karie­ry zawo­do­wej. Dzi­siaj pełni funk­cję kie­row­ni­ka jedne­go z działów Służby Bez­piec­zeńst­wa Pub­licz­ne­go. Zada­niem służby jest wykry­wa­nie i zwalc­za­nie działań narus­za­ją­cy­ch por­zą­dek pub­licz­ny lub zag­raża­ją­cy­ch bez­piec­zeńst­wu lud­ności. Pan Wik­tor poka­zał ucz­niom rów­nież nag­ro­dy, meda­le i odz­na­ki, który­mi zos­tał uho­no­ro­wa­ny za wzo­ro­we, wyjąt­ko­wo sumien­ne wyko­ny­wa­nie obo­wiąz­ków wyni­ka­ją­cy­ch z pra­cy zawo­do­wej. Na zakońc­ze­nie spot­ka­nia ucz­nio­wie dowie­dzie­li się, iż stoi przed nimi pan, który stwor­zył kom­pu­te­ro­wy wariant loga szkoły. 
Nasz gość pod­kreślił, że nau­ka nie końc­zy się w szko­le, przez całe życie czło­wiek się uczy i przez to się roz­wi­ja. Cies­zy­my się z suk­ce­sów absol­wen­ta naszej szkoły.
Dzi­ę­ku­je­my za przy­by­cie i treści­wą lek­cję karie­ry zawodowej.