Od książek – do sadu japońskiego

Gdy wie­dza z prze­dmio­tów edu­ka­cyj­ny­ch jest spraw­dza­na i uzu­pełnia­na nie w śro­do­wi­sku szkol­nym, ale w zupełnie inny­ch przestr­ze­niach, kor­zyści są pod­wój­ne dla wszyst­ki­ch. Ucz­nio­wie pos­zer­za­ją swo­je hory­zon­ty, uczą się komu­ni­ko­wać w nie­for­mal­nym otoc­ze­niu i lepiej zapa­mi­ę­ty­wać infor­ma­cje, a nauc­zy­cie­le wykor­zys­tu­ją zupełnie inne nar­zę­dzia dydak­tycz­ne.
Potwier­dzi­li to po raz kolej­ny ucz­nio­wie klas 7, 9 i 10 naszej szkoły, któr­zy wraz z nauc­zy­ciel­ką języ­ka litew­skie­go i lite­ra­tu­ry Eri­ką Strai­gy­tė wyb­ra­li się 20 maja do sto­li­cy i odwie­dzi­li tam kil­ka obiektów.

Bar­dzo pouc­za­ją­ca wyciecz­ka do Naro­do­wej Bib­lio­te­ki im. Mar­ty­na­sa Mažvy­da­sa zro­biła na wszyst­ki­ch wraże­nie, ponie­waż dowie­dzie­li się nie tyl­ko o wyjąt­ko­wości tego obiek­tu, ale także o wie­lu usłu­gach, z który­ch mogą skor­zys­tać odwie­dza­ją­cy bib­lio­te­kę. Pra­wie wszyst­kim ucz­niom spo­do­bała się przy­tul­na sala kino­wa, a port­re­ty sław­ny­ch ludzi stwor­zo­ne z książek przez artyst­kę Joli­tę Vait­ku­tė rów­nież zro­biły wraże­nie. His­to­ria i wspa­niałość budyn­ku bib­lio­te­ki rów­nież war­ta podzi­wu: za sześcio­pi­ęt­ro­wym budyn­kiem kry­je się 11-pięt­ro­wy maga­zyn książek. Ucz­nio­wie zapi­sy­wa­li swo­je wraże­nia w teks­tach, które pisa­li, sie­dząc na impo­nu­ją­cy­ch scho­dach biblioteki.

W dro­dze na ulu­bio­ne miejs­ce na lun­ch, turyści zatr­zy­ma­li się na pla­cu Žemai­tė i dowie­dzie­li się, dlac­ze­go pom­nik pisar­ki Žemai­tė jest uważa­ny za jeden z „mówią­cy­ch” pom­ni­ków sto­li­cy. Słu­cha­li „roc­ko­wa­nia” pisar­ki, a nawet huśta­li się na huśtawkach.

Ogród japoń­s­ki ujaw­nił ucz­niom pięk­no natu­ry i świeżość wios­ny. Ogród ten pra­wie wszys­cy ucz­nio­wie odwie­dzi­li po raz pierws­zy. Tutaj ucz­nio­wie dowie­dzie­li się, co spra­wia, że ​​ogród japoń­s­ki jest wyjąt­ko­wy, czym jest wys­ch­ni­ę­ta rze­ka i dlac­ze­go jest tak wie­le kamie­ni i mos­tów.
Ucz­nio­wie ukła­da­li hai­ku, rywa­li­zu­jąc o tytuł naj­leps­ze­go twór­cy hai­ku w kon­kur­sie „Spojr­ze­nie na sad”.

Zdję­cia E. Straigytė

Dodaj do zakładek Link.

Możliwość komentowania została wyłączona.